هم‌اکنون پایتخت 102 سوله بحران دارد، 48 سوله دیگر برای ساخت و تجهیز نیاز به تأمین اعتبار دارند تهران نیازمند ۱۵۰ سوله بحران است
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۹۹۷۶۳
شهر > شهری - حامد فوقانی:
آن زمان که زلزله، سرپل‌ذهاب کرمانشاه را حسابی تکان داد، انگار خیلی‌ها هم در تهران اساسی تکان خوردند و این سؤال را مطرح کردند که آیا پایتخت در برابر زلزله آماده است یا خیر؟
در این میان بر اثر تکان‌های هشدارآمیز کارشناسان، یک‌مسئله، جدا از اینکه زلزله‌ای مثلا بزرگ‌تر از 7ریشتر چه آسیب‌هایی به پایتخت می‌تواند وارد کند، بسیار پررنگ‌تر از بقیه شد؛ آن هم مسئله سوله‌ها یا پایگاه‌های مدیریت بحران و وضعیت فعلی آنها بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس از این در 29آذر و سپس 6دی‌ماه تهران 2بار به‌خود لرزید و عده‌ای از شهروندان هراس‌انگیز از خانه خارج شده و اتفاقا بعضی‌ها برای اسکان موقت و پناه‌گیری در سوله‌های مدیریت بحران را زدند. در این بین در برخی از سوله‌ها باز شد و برخی دیگر اما نه؛ اگرچه نکته اینجاست که سوله‌ها اساسا برای اسکان موقت طراحی نشده‌اند.
بعضی‌ها هم این سؤال برای‌شان مطرح شد که محله‌شان اصلا سوله‌ای ندارد که بخواهند روی کمک‌های آن حساب باز کنند؛ حرفی که چندان بیراه نبود چراکه تهران باید 150سوله داشته باشد اما هم‌اکنون 102سوله مدیریت بحران دارد. اینطور که احمد صادقی، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران به همشهری می‌گوید علت آن، به تأمین نشدن بودجه و سختی تأمین زمین مورد نیاز برمی‌گردد
سوله‌هایی در انتظار بودجهتهران 123ناحیه دارد که طبق برنامه باید هر ناحیه یک‌پایگاه مدیریت بحران داشته باشد. از سوی دیگر در هریک از مناطق 22گانه باید یک‌پایگاه ویژه وجود داشته و 5پایگاه نیز به‌عنوان پایگاه معین در ورودی‌های شهر آماده خدمت‌رسانی باشند؛، یعنی سرجمع همان 150پایگاه مورد نیاز. حال اینطور که آمار و پراکندگی جغرافیایی نشان می‌دهد هم‌اکنون هر منطقه 22پایگاه ویژه دارد، 5پایگاه معین ساخته شده اما برخی از نواحی شهر هنوز سوله و پایگاهی ندارند.
اینطور که صادقی می‌گوید از شهرداری‌های مناطق خواسته شده تا زمین‌های مناسب برای ساخت سوله‌های جدید را شناسایی کرده و برای بررسی داشتن ویژگی‌های لازم به ستاد معرفی کنند. البته رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران اعلام می‌کند که 10سوله جدید ساخته شده اما هنوز تحویل و تجهیز نشده‌اند. به گفته وی، برای این منظور نیازمند همراهی اعضای شورای شهر تهران با درنظرگرفتن بودجه مناسب برای این منظور در ردیف‌های اعتباری مدیریت بحران شهر هستند.
اعتبار می‌خواهیم و آموزش« سوله‌ها چه کارکردی دارند؟»؛ این هم سؤال دیگری است که این روزها بسیاری از شهروندان می‌پرسند. اینطور که احمد صادقی، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران می‌گوید سوله‌ها از یکسو دارای تجهیزات امداد و نجات ویژه‌ای هستند که پس از رخداد حوادث برای استفاده به کمک می‌آیند و از سوی دیگر محل برگزاری کلاس‌های آموزش تخصصی و عمومی برای اعضای ستاد مدیریت بحران نواحی، گروه‌های دوام و شهروندان هستند.
وی تأکید می‌کند که سوله‌ها طبق استانداردهای جهانی دارای مواد غذایی و آب نیستند و فقط تجهیزات امداد و نجات دارند. صادقی می‌گوید: «شهروندان باید آموزش ببینند که پس از رخداد یک‌حادثه مثل زلزله اول در ساختمان پناه بگیرند و پس از اتمام لرزه‌های اولیه برای اسکان موقت طبق نقشه‌های تخلیه اضطراری امن محله خود به نزدیک‌ترین مدرسه، مسجد، حسینیه، ورزشگاه یا بوستان بروند. قطعا طبق هماهنگی‌ها در آنجاها پس از رخداد حادثه عوامل خدمات شهری حضور دارند و به افراد خدمات بهداشتی، غذایی و... ارائه می‌کنند.»
یک‌کارشناس شهری و مدیریت بحران نیز در این رابطه می‌گوید که سوله‌های موجود در حوادث بزرگ نمی‌توانند پذیرای همه شهروندان یک‌ناحیه باشند. رامین رادنیا می‌گوید: «اینکه مردم پس از زلزله با خودروها به خیابان‌ها هجوم می‌آورند نتیجه‌ای جز بسته شدن معابر ندارد.
پس طبق کار خوبی که انجام شده و جایکا (آژانس همکاری‌های بین‌المللی ژاپن) بر آن نیز نظارت داشته، شهروندان می‌بایست نقشه تخلیه اضطراری محله خود را از سایت شهرداری تهران دانلود کرده و پس از حادثه براساس توصیه‌های آن عمل کنند.» وی اقدام مثبت دیگر را مانورهای محله‌ای می‌داند که قرار است شهرداری‌های مناطق ظرف 3ماه آینده شرایط برگزاری آنها را فراهم کنند. وی با بیان اینکه تلنگر زلزله اخیر نشان داد که با کاستی‌های بی‌شماری در این حوزه مواجهیم، می‌گوید:
«از یک سو لایحه مدیریت بحران کشور چندسالی در مجلس معطل مانده و از سوی دیگر نقش، سهم و مسئولیت‌ها و اعتبارات به خوبی ترسیم و تأمین نشده است.» رادنیا تأکید می‌کند: «شهردار تهران و نمایندگان شورا به‌درستی گوشزد کردند که زیرساخت‌های تحقق شهر تاب‌آور در برابر زلزله به همت عمومی و ورود تمامی نهادها و سازمان‌های مسئول مدیریت شهری و خدمات اضطراری نیاز دارد تا با اختصاص و بهره‌گیری از اعتبارات ملی زیرساخت‌های مورد نیاز از قبیل شریان‌های حیاتی مقاوم و پایدار، آموزش عمومی مستمر به‌ویژه با بهره‌گیری از ظرفیت رسانه ملی، فضای مناسب اسکان اضطراری در پیرامون شهر، حمایت‌های مالی و اعتباری برای مقاوم‌سازی و نوسازی بافت فرسوده اعم از مسکونی، درمانی و غیره، ساخت سوله‌های مورد نیاز و تأمین تجهیزات به‌روز برای آمادگی بیشتر فراهم شود.»
ساخت سوله‌های جدید سخت شدهاگرچه تهران هم‌اکنون به 38سوله جدید نیاز دارد (10سوله جدید ساخته شده و منتظر تحویل هستند) تا تعداد 150سوله مورد نیاز تأمین شود اما باید گفت که به غیراز اعتبار، در مورد زمین‌هایی که قابلیت ساخت سوله در آنها وجود دارد نیز با اما و اگرهای فراوانی روبه‌روست. جالب اینجاست که اگرچه به گفته محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران مناطق 9، 10، 11، 12، 14، 16و17تهران خطرپذیری بالایی در برابر زلزله دارند اما در همین مناطق به دلایل وجود عوامل مختلف ساخت سوله جدید بسیار سخت شده است چراکه سوله باید فاکتورهای اصلی زیر را دارا باشد.
پیرامون سوله (پایگاه) باید حداقل یک فضای باز وجود داشته و از ساختمان‌های بلندمرتبه (12طبقه به بالا) دور باشد.
در کنار محل سوله‌ها بافت فرسوده که احتمال ریزش آنها بر اثر حادثه وجود دارد، قرار نداشته باشد.
در مجاورت محل تاسیسات خطرساز مثل منابع بزرگ سوخت نباید باشد.
حداقل مساحت مورد نیاز برای احداث هر سوله 1250مترمربع و زیربنای 900مترمربع فراهم باشد.
در کنار محل مورد نظر مسیلی وجود نداشته باشد.
محل دارای مکانیک خاک مناسب برای احداث سازه‌ای مستحکم باشد.
دسترسی راحت به محل از نظر معابر فراهم باشد.
تهران جزو 5کلانشهر پرمخاطره دنیاست،مدیران آموزش را جدی بگیرندچندی پیش بود که خانم فلاویا اشپیگل، معاون علمی یونسکو در کنفرانس بین‌المللی زلزله‌شناسی اعلام کرد که طبق تحقیقات گسترده جهانی اغلب شهرهای بزرگ جهان از نظر حوادث مختلف مثل آتشفشان، طوفان، زلزله، سونامی و... جزو شهرهای بسیار خطرناک معرفی شده‌اند که تهران در میان 10شهر نخست این فهرست قرار دارد.
آنچه تهران را از نظر زلزله پرمخاطره کرده با درنظر گرفتن بافت فرسوده و ساخت‌وساز روی پهنه‌های گسلی، حدود 45درصد جمعیت شهر در محدوده ریسک بالا زندگی می‌کنند. این موردی بود که دیروز احمد صادقی، رئیس ستاد مدیریت بحران شهر تهران نیز بدان اشاره کرد و گفت: «تهران در زمره 5کلانشهر پر مخاطره جهان قرار دارد.» او در نخستین دوره آموزش مدیریت بحران ویژه شهرداران نواحی مناطق 22گانه تهران عنوان کرد: « از همین رو شهرداران نواحی باید با دانش روز مدیریت بحران آشنا شوند تا بتوانند نسبت به شناخت مخاطرات، برنامه‌ریزی و ارتقای ایمنی شهر اقدام کنند.»
وی علم مدیریت بحران را دانشی فرا علوم دانست که ترکیبی از موضوعات متنوع فنی، مهندسی، سلامت و بهداشت و مدیریت را شامل می‌شود و افزود: «تجربه نشان داده است در حوادث عمده، شهروندان آموزش دیده و داوطلب، نقش مهمی در نجات جان مصدومان دارند بنابراین موضوع آموزش عمومی و ایجاد گروه‌های داوطلب و برپایی مانورهای محلی باید در دستور کار شهرداران نواحی قرار گیرد.همچنین باید برنامه‌های افزایش ظرفیت‌های آمادگی و مقابله به‌طور مستمر از سوی شهرداران نواحی پیگیری شود.»
بنابراین وی از مدیران ارشد شهرداری خواست تا جلسات آموزشی را جدی بگیرند و در این دوره آموزشی که به‌مدت 2روز در دهکده فرهنگی ورزشی چهارباغ کردان برگزار می‌شود شرکت فعال داشته باشند
در همین زمینه: مردم بعد از زلزله به جای تماس تلفنی از تلگرام استفاده کنند تبدیل سوله بحران منطقه چهار به شهربازی در دوره مدیریت قبلی نگرانی از فرونشست زمین در تهران | عمده فرونشست‌ها در جنوب غربی تهران ۱۵۰۰ واحد مسکونی در مناطق زلزله زده هجدک نیاز به بازسازی دارند ایمن‌سازی ساختمان‌ها با کار مداوم گروه مدیریت بحران اماکنمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۹۹۷۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکلیف‌نامه شهرداری تهران برای پارک‌های پایتخت چه می‌گوید؟
سریال «کاشت ساختمان در پارک‌های تهران»، آخرهفته گذشته به قسمت دوم خود رسید و بعد از ماجرای «برنامه ساخت مسجد در پارک قیطریه»، این بار «دیوار‌های آهنی آبی-سفید مخصوص کارگاه ساختمانی در پارک لاله» اکران شده؛ این سریال که به خاطر نقش منتقدان شهرداری، پرمخاطب شده، به دلیل «صدای ناقص» آنها و «غفلت از متن»، ادامه دار خواهد بود.
گزارش «دنیای‌اقتصاد» از وضعیت پارک‌های شهری تهران حاکی است، طی ماه‌های اخیر «یکی از انواع مواجهه‌های شهرداری با این محیط حساس پایتخت»، زیر ذره بین گروهی از کارشناسان شهری قرار گرفته است.
شهرداری به عنوان «همه کاره پارک‌های شهری» از بابت «مسوولیت صفر تا صدی» که برای این بخش از دارایی‌های تهران دارد، دست به نقشه کشی برای ساخت وساز در تعدادی از پارک‌ها زده است.
در شبکه‌های اجتماعی، اما برخی افراد و برخی کارشناسان، این حرکت مدیریت شهری را زیرسوال برده اند، بدون اینکه «علت سوال» را برای ناظران، شهروندان و طیف حساس به موضوع، مطرح کنند.
عملکرد شهرداری در پارک‌های شهری را با دو خط کش «مقررات مصوب بالادست شهرداری تهران» و «اقدامات متعارف و منطقی شهرداری‌های کاردرست در سایر شهرهای کشور و شهرهای موفق جهان از منظر رعایت کامل حقوق شهروندان» می‌توان چک کرد.
طرح تفصیلی تهران، مصوب سال ۹۱، «کتابچه مشق شهرداری» برای هر نوع تصمیم‌گیری ساختمانی و صدور مجوز ساخت‌وساز در اراضی عمومی و خصوصی پایتخت محسوب می‌شود به‌طوری که در صفحه ۲۰ این کتابچه، برای «زمین‌های واقع در پهنه حفاظت سبز (G) که پارک‌های شهری نیز جزو همین پهنه محسوب می‌شود»، احداث بنای مجاز در پارک‌ها را به «دفتر اداری پارک، نگهبانی پارک، سرویس بهداشتی و خدمات پذیرایی و غذایی» محدود کرده است. در ادامه همین «خط قرمز» ترسیم شده برای شهرداری در پارک‌های شهری تهران، در یکی دیگر از صفحات طرح تفصیلی، «هر نوع ساخت‌وساز در این چارچوب مجاز در پارک ها، منوط به تصویب طرح آن در کمیسیون ماده ۵ شده است.»
به این ترتیب، «نقطه کور» سریال ساختمانی در پارک‌های تهران که منتقدان آن را نمی‌بینند، «خط قرمز طرح تفصیلی» و صراحت لهجه این تکلیف نامه برای «منع و مجاز‌ها در پارک‌های شهری» است.
از نگاه این کتابچه مشق شهرداری، «ساخت بنای فرهنگی یا هر نوع کاربری غیر از آنچه در پهنه (G) قید شده» ممنوع است و برای مجاز‌ها نیز «مصوبه کمیسیون ماده ۵» لازم است. اما آنچه عرف شهری می‌گوید، از این هم صریح‌تر است. در پارک‌های شهری بر اساس آنچه نیاز شهروندان است، باید فضای سبز، تجهیزات تفریحی و گردشگری و مبلمان شهری، لوازم بازی و تجهیزات ورزشی، به شکل نامحدود، نصب و احداث شود.
اما طی همه سال‌های گذشته، ساختمان‌هایی از یک تا دو طبقه در پارک‌های معروف، بزرگ و کوچک شهر تهران با اسامی‌های مختلف از مدیریتی تا نگهبانی و فرهنگسرا و... شکل گرفته است که عوارض آنها به شکل «ورود خودرو» به پارک به عنوان «گاف شهری»، باعث مزاحمت شهروندان هنگام تفریح و گذران اوقات فراغت شده است.
پارک پردیسان، پارک سعادت آباد و حتی پارک لاله، نمونه‌هایی از این دست هستند. به این ترتیب، «ایرادات موجود در پارک ها، به مراتب فراتر از سریال اخیر» است.
طرح تفصیلی تهران می‌گوید، در پارک‌های شهری، کل بنای ساختمانی ساختمان‌های مجاز، باید حداکثر معادل ۳درصد مساحت پارک باشد. آیا این «خط قرمز» نیز طی این سال‌ها، ملاک عمل بوده و رعایت شده است؟
به نظر می‌رسد، «چندگانگی نهادهای ناظر و بالادست شهرداری»، عاملی برای این مدل اداره پایتخت طی سنوات گذشته و اکنون شده است.
شهرداری‌ها از یک سو باید «مصوبات شورای عالی شهرسازی که زیرنظر وزارت مسکن سال‌های گذشته و وزارت راه و شهرسازی فعلی است» را رعایت کنند. اما از سوی دیگر، سازمان شهرداری‌ها از وزارت کشور نیز نهاد بالادست شهرداری هاست و اتفاقا، چون که بخشی از منابع مالی شهرداری توسط همین سازمان، سالانه پرداخت می‌شود، به نظر می‌رسد «حرف شنوی شهرداران» از وزارت کشور بیشتر از وزارتخانه دیگر است.
در این میان، شورای شهر هم نهاد ناظر و مرجع تصویب مقررات و ضوابط برای شهرداری هاست و کمیسیون ماده ۵ با ترکیب یکسری وزرا نیز نهاد دیگر؛ این آشفته بازار «ترکیب چندمنظوره مدیریت شهری»، مسیر دورزدن طرح‌های تفصیلی و جوابگو نبودن را به وجود آورده است.
علی نوذرپور، کارشناس مدیریت شهری و شهردار سابق منطقه ۲۲ تهران، تاکید کرد: اقدامات مدیریت شهری نباید به گونه‌ای باشد که موجبات عدم‌آسایش شهروندان فراهم شود. به گفته وی، در طرح‌های شهری تهران از قبیل طرح جامع و طرح تفصیلی پایتخت، ضوابط مربوط به هر پهنه و از آن مهم‌تر سهم هر کدام از سرانه‌ها به تفکیک مشخص است. از آن جمله سرانه‌های سبز، مذهبی، فرهنگی، درمانی و... مشخص و تفکیک شده است، مکان یابی شده و لکه‌های مربوط به آنها به صورت جداگانه معین است. ورود هر کدام از سرانه‌های غیرمرتبط با کاربری‌های مربوط به فضای سبز و گذران اوقات فراغت به پارک ها، اساسا ربطی به این محیط‌های سبز شهری ندارد.
به گفته وی هر اقدامی در هر کدام از این پهنه‌ها وسرانه‌ها باید متناسب با ماهیت این سرانه ها، جانمایی‌ها و ضوابط خاص آنها صورت بگیرد. نوذرپور افزود: پارک‌های شهری بسته به مقیاس و جانمایی صورت گرفته برای آنها انواع مختلفی اعم از پارک‌های محلی، ناحیه ای، منطقه ای، شهری و فرا شهری دارد؛ بسته به وسعت و جانمایی و انواع آنها، خدمات مربوط و مرتبط با موضوع گذران اوقات فراغت در پارک‌ها از تامین ضرورت‌های اولیه مانند سرویس‌های بهداشتی تا تاسیسات بیشتر و وسیع تر، متفاوت است. اما آنچه مسلم است اینکه همه این خدمات حول محور گذران اوقات فراغت است و اختلاط سایر سرانه‌ها در خدمات مرتبط با پارک‌های شهری، اساسا هیچ موضوعیتی ندارد. طرح‌های جامع و تفصیلی نیز این سرانه‌ها را به تفکیک مشخص کرده است. شهردار سابق منطقه ۲۲ تهران، یک معضل مهم در ارتباط با پارک‌ها وفضای سبز تفریحی پایتخت را خلأ مطالعاتی در مورد آنها عنوان کرد و افزود: حتی بسیاری از پارک‌های فراشهری و بزرگ‌مقیاس که بعضا مساحت برخی از آنها به اندازه یک منطقه شهر تهران است، مطالعات اختصاصی ندارد. در حالی که در مورد این پارک‌ها باید هر اقدامی بر مبنای مطالعات و برنامه ریزی‌های مختص همان پارک انجام شود. در صورتی که این نوع پارک‌های شهری و فراشهری مطالعات کارشناسی مختص خود داشته باشند که حد و حدود و انواع مجاز برای ساخت‌وساز در آنها متناسب با کاربری پارک‌ها تعریف شده باشد هیچ فردی نمی‌تواند از ضوابط مختص آن پارک، تخطی کند.
نوذرپور با بیان اینکه در طرح‌های جامع و شهری عملا خطوط مشخص است، اما ممکن است برخی از جزئیات ذکر نشده باشد، تاکید کرد: نکته مهم این است که اساسا پارک برای گذران اوقات فراغت است و اگر خدماتی در آن مستقر می‌شود، علاوه بر اینکه باید بر مبنای مطالعات و برنامه ریزی‌های کارشناسی باشد در وهله اول باید برای پاسخ به نیاز شهروندان به فضای سبز شهری برای گذران اوقات فراغت ایجاد شده باشد؛ بنابراین هر اقدامی که باعث شود تعاریف مجزا و بی‌ارتباط با موضوع پارک در این فضا‌های سبز شهری وارد شود، موجب اختلال در آسایش افراد، بر هم زدن نظامات شهرسازی و بروز اقدامات غیرقابل دفاعی خواهد شد که در نهایت زمینه را برای تخلف فراهم می‌کند. به‌ویژه آنکه تهران با معضل کمبود سرانه فضای سبز نیز روبه‌رو است. براساس آمار‌ها سرانه فضای سبز تهران چیزی حدود ۱۶ تا ۱۶ و نیم مترمربع است؛ در حالی که براساس طرح جامع شهر تهران این میزان باید ۲۵ مترمربع باشد. در واقع در شرایطی که به ازای هر فرد حدود ۹ مترمربع کمبود سرانه فضای سبز وجود دارد، هر نوع اقدام برای کاهش این فضا به واسطه ساخت‌وساز در پارک‌ها مردود است. او افزود: مدیریت شهری تهران باید به این موضوع توجه داشته باشد که همه عرصه‌های شهری به‌خصوص عرصه‌های بزرگ، نیازمند مطالعات مربوط به همان عرصه است؛ این مطالعات باید به برنامه ریزی‌های دقیقی منجر شود که هرگونه اقدام بر مبنای آن انجام شود.
برای پارک‌ها ضابطه وجود داردسهراب مشهودی، صاحب‌نظر حوزه شهرسازی و رئیس گروه شهرسازی جامعه مهندسان مشاور، نیز در پاسخ به این سوال که آیا ضوابط مشخصی برای نوع ساخت‌وساز‌ها و خدماتی که می‌تواند در پارک‌ها مستقر شود، وجود دارد یا خیر، به دنیای اقتصاد گفت: برای پارک‌ها ضابطه وجود دارد و در طرح‌های جامع وتفصیلی حد مجاز ساخت‌وساز در پارک‌ها تعیین شده است. در ضوابط طرح تفصیلی یکپارچه تهران در پارک‌های شهری G۱۱۱، حداکثر ۳درصد می‌تواند به کاربری‌های نگهبانی، سرویس بهداشتی، خدمات پذیرایی و غذایی و حداکثر دوطبقه یعنی کمتر از ۸ متر ارتفاع، اختصاص یابد. در پارک‌های محله‌ای هم حداکثر ۷درصد برای نگهبانی، تاسیسات نگهداری و بهداشتی مجاز است. وی افزود: بنابراین موضوع پارک‌ها و نوع خدمات مستقر در آنها چندان بی ضابطه هم نیست و آنچه در این میان هم براساس طرح‌های جامع و تفصیلی شهر تهران و هم براساس ماهیت پارک‌ها می‌تواند و باید در پارک‌ها مستقر شود حول موضوع گذران اوقات فراغت و ملزومات آن است. به عنوان مثال، بسته به وسعت و مکان و نوع پارک ها، تاسیسات وخدماتی که مربوط به موضوع گذران اوقات فراغت شهروندان در یک فضای سبز شهری است، امکان ایجاد و استقرار دارد و استقرار سایر کاربری‌ها وسرانه‌ها در پارک‌ها موضوعیتی ندارد.
قلمروی سبز حرمت داردمصطفی بهزادفر، استاد معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت نیز با اشاره به اینکه پارک به عنوان قلمرو سبز همگانی برای استفاده همگان است، گفت: هر اقدامی در این پهنه‌های سبز شهری باید براساس مطالعات دقیق وضوابط قانونی صورت گیرد.
وی با این حال به سه خلأ مهم در این زمینه اشاره کرد و گفت: در بسیاری موارد نبود قوانین دقیق و مشخص از یکسو، رهاسازی برخی پروژه‌ها به صورت ناتمام برای چند سال و چند دهه و سپس اقدام برای تعیین‌تکلیف آنها از سوی دیگر و همچنین برخی از ابهامات قانونی و باز گذاشتن موضوعاتی در ارتباط با ضوابط و جزئیات مربوط به کاربری‌ها و پهنه بندی ها، منجر به اقدامات سلیقه‌ای و اختلاط ناموزون کاربری‌ها وسرانه‌ها با یکدیگر می‌شود. به گفته بهزاد فر، خطوط و ضوابط کلی ساخت‌وساز در پهنه‌های مختلف که چند پهنه کلی از جمله پهنه سبز را شامل می‌شود، در طرح‌های شهری مانند طرح جامع وتفصیلی مشخص شده است اما، برخی جزئیات از جمله جزئیات مربوط به ساخت‌وساز‌ها و خدماتی که می‌تواند در پارک‌های شهری بسته به مقیاس و ماهیت آنها مستقر شود، باید مورد به مورد، براساس ویژگی‌های هر کدام از این پارک‌ها در طرح‌های مطالعاتی قرار گرفته و برای آنها برنامه ریزی‌های کارشناسی صورت بگیرد. به گفته وی در برخی از ضوابط اگر چه حد و کاربری‌های مجاز به استقرار در پارک‌ها تعیین شده است، اما در انتهای برخی جملات از الفاظی مانند «سایر» و «غیره» استفاده شده است که همین الفاظ زمینه ورود سلایق و برداشت‌های شخصی به موضوع پارک‌ها را فراهم می‌کند. در چنین مواقعی به دلیل سکوت و ابهام قانونی نمی‌توان برخی اقدامات را قانونی یا غیرقانونی توصیف کرد.
وی همچنین یک نارسایی دیگر در این زمینه را برخی تبادل‌ها و معاوضه‌های بین دستگاهی اعلام کرد وگفت: به عنوان مثال مجموعه پارک پردیسان، از ابتدا یک مجموعه سبز متعلق به دولت بود که با هدف ساخت‌وساز در شهر جدید پردیس در اوایل دهه ۶۰، بین دولت و سازمان محیط‌زیست، مورد معاوضه قرار گرفت. بخش زیادی از ساخت‌وساز‌هایی که بعدا در پردیسان صورت گرفت براساس مطالعات نبود؛ حتی ساخت‌وساز‌ها در شهر جدید پردیس نیز به سرعت و قبل از تصویب طرح جامع وتفصیلی این شهر جدید آغاز شد. به گفته وی، براساس طرح جامع وتفصیلی، پهنه‌ها می‌توانند خدمات همگانی سازگار با کارکرد خود را دربرگیرند، اما خدمات غیرمرتبط نباید به این پهنه‌ها راه یابند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت